Mijn carrière
Al vanaf 2009 werk ik als maatschappelijk werker in Tilburg en doe dit (nu in 2022) al ruim 13,5 jaar. Het is een prachtig vak waarbij ik veel werk met men vanuit mijn hart, en daarmee helaas ook veel van de ‘ellende’ van een ander op mijn rug mee draag.
Ik ben hoogsensitief, en daarmee dus als maatschappelijk werker vaak kwetsbaar voor de gevoelens en emoties van mijn cliënten en collega’s.
Al een aantal jaar liep ik rond met de gedachte dat ik wat anders wilde. Geen hulpverlening meer, maar dienstverlening.
Maar het kwam er maar nooit van om de stap te zetten, onderzoek te doen, en mezelf los te maken van de organisatie waar ik al zo lang voor werk.
Allereerst door de loyaliteit die ik had naar mijn collega’s en de organisatie, maar ook door onzekerheid en angst voor het onbekende.
Ik heb altijd geroepen dat ik nooit voor mezelf zou beginnen. Ook omdat ik chronisch ziek ben en daardoor soms lichamelijk niet altijd kan wat ik graag wil.
Corona
In 2020 brak de Corona uit wat maakte dat mijn man en ik niet veel meer konden reizen, iets waar wij dol op zijn. Wat wel kon was naar Curaçao want dat hoort bij Nederland. Dus wij zijn in de Corona tijd 2x op vakantie geweest naar het warme, mooie en gezellige eiland.
In 2021 ging er op de terugreis bij mij een knop om in mijn hoofd…. Ik wist 100% zeker dat Curaçao mijn plek was waar ik hoorde te zijn. Het voelde zo goed!
Mijn lijf functioneert veel beter in een tropisch klimaat, mijn hoofd is veel rustiger omdat je gedwongen wordt het rustig aan te doen en ik had daar inmiddels ook veel leuke mensen leren kennen.
Bij thuiskomst sprong ik op en neer, had bakken met energie en wilde eigenlijk alleen nog maar terug. Gek, want ik ben normaal niet zo druk en energiek waardoor mijn man lichtelijk in de war raakte van mijn gedrag.
Hierop besloten mijn man en ik, na veel overleg, dat we binnen 5 jaar willen gaan emigreren naar het mooie Curaçao, of in ieder geval de Antillen.
Hiermee kwam direct de vraag ‘wil ik nog wel werken in de maatschappelijke setting’ als ik naar het buitenland verhuis.
Het antwoord hierop was een hele duidelijke NEE.
Ik wil niet in een ander land moeten werken voor weinig geld, in een ongeregelde structuur en waar geduld sowieso al enorm op de proef gesteld wordt.
Ook op advies van oud collega’s die al eerder die kant op zijn verhuisd en welke allemaal zijn geswitcht van beroep.
En ik was, zoals ik al vertelde, al op een punt beland waarbij mijn grens bereikt was als hulpverlener.
Wil ik nog wel werken in de maatschappelijke setting? Wil ik nog wel hulpverlener zijn?
En zo nee, wat wil ik dan?
Maar wat dan?
Mijn eerste drive was echt een goed inkomen kunnen genereren om een fijn leven te kunnen leiden. Ik ben gaan zoeken naar beroepen die ik op afstand kan uitvoeren. Waarbij ik in euro’s kan verdienen en in guldens (want dat is de valuta op Curaçao) kan leven. De euro is bijna twee keer meer waard dan de gulden en het is geen goedkoop land in verhouding.
Daarnaast ben ik gaan kijken naar de onderdelen die ik in mijn werk als maatschappelijk werker en trainer het leukst vind, maar ook waar ik goed in ben.
Organiseren, structureren, creativiteit en ontwerpen zijn wel echt mijn krachten.
Collega’s zijn hier ook altijd erg over te spreken en schakelen mij vaak in wanneer er chaos ontstaat of wanneer ze een idee willen uitwerken.
Op onderzoek
Ik ben op onderzoek uit gegaan en ontdekte het vak Virtual Assistent. Dit is de Engelse benaming voor wat ik Virtueel Ondersteuner noem.
Het is een beroep met een heel breed assortiment aan werkzaamheden die je kunt uitoefenen.
Eerst kwam ik uit bij de VA Business Academy van Danielle Leuvering. Zij gaf veel informatie en webinars over het vak en alle mogelijkheden die daar bij komen kijken.
Door het lezen van e-books en het volgen van de webinars werd ik steeds enthousiaster! Mijn zoektocht zette ik voort…
Via Facebook kwam ik bij het Virtuele Ondersteuners Platform (VOP) waar ik verder ben gaan neuzen naar hun e-books en informatie over het vak, maar waar ik ook kon connecten met andere VO’s en concullega’s.
De doorslag
Ik raakte in gesprek met Laura en Liek, de toenmalige eigenaren van het platform. Ik gaf aan interesse te hebben in het worden van een Virtueel Ondersteuner en het volgen van een opleiding en vroeg hen om tips.
Ze vertelden dat ook de VOP een eigen academy aan het ontwikkelen was en vroegen me of ze deze aan mij mochten pitchen. Uiteraard mochten zij dat! Ik was benieuwd en nieuwsgierig naar wat zij te bieden hadden ten opzichte van de VA Business Academy.
De klik was zo enorm groot en het voelde zo vertrouwd met beide dames dat ik in overleg ben gegaan met mijn man over de investering en of hij achter mijn, inmiddels genomen, besluit kon staan om me te gaan omscholen tot Virtueel Ondersteuner en het worden van een ondernemer.
Ondernemer worden, serieus!!??
Ja schat, dat krijg je met een 20 jaar jongere vrouw!
Mijn man kreeg lichte paniek, welke ik nu achteraf goed begrijp maar waar ik op dat moment echt even door van mijn stuk raakte. Hij is zelf in een ver verleden ondernemer geweest en weet wat dit betekent en inhoudt.
Eerst wil ik emigreren naar het buitenland, die klap moest hij nog verwerken, en nu wil ik ook nog mijn veiligheid van loondienst op gaan geven om ondernemer te worden.
Je moet weten, mijn man is 55 jaar, 20 jaar ouder dan ik. Je begrijpt dit is een hele andere levensfase dus hij was al meer gesetteld en vond het wel prima om tot zijn pensioen te doen wat hij doet en te leven zoals hij leeft….. Ja schat, dat krijg je met een 20 jaar jongere vrouw! 😉
Na veel gesprekken en overtuigingen van mijn kant kon mijn man achter mijn besluit(en) gaan staan en hiermee pakte ik mijn kans om de omscholing in te gaan zetten.
Super spannend!! Maar het voelde echt goed.
Waar sta ik nu?
In januari 2022 begon ik de opleiding en heb deze nu, eind juli 2022, bijna afgerond. Een enorm waardevolle opleiding die mij meeneemt in alle facetten van het ondernemen en het opzetten van je eigen bedrijf. Zo uitgebreid heb ik hem elders niet kunnen vinden.
Ik ben sinds 11 mei ingeschreven bij de KVK en ben echt begonnen met het opzetten en goed neerzetten van mijn bedrijf.
Mijn loondienstbaan heb ik nog steeds voor 24 uur per week, en wil daarnaast parttime gaan opbouwen als ondernemer.
Mijn man en ik zijn nu samen aan het bouwen aan onze toekomst en werken samen hard om te bereiken wat we willen. Leven op een tropisch eiland met een goed en stabiel inkomen, doen wat we leuk vinden en waar we gelukkig van worden!
Je hebt er zoveel moed voor nodig om die knop te kunnen omdraaien, en te gaan voor waar je van droomt. Daarom heb ik enorme bewondering voor al je plannen, en uiteraard wens ik je veel succes met de realisatie! Gelukkig heb je een super partner als klankbord. Samen komen jullie er wel!!